De Zoon des mensen is gekomen, Die wel at en dronk, en ze zeggen: Ziedaar, een vraatzuchtig mens en een drinker, een vriend van tollenaars en zondaars. Maar de Wijsheid is gerechtvaardigd door Haar kinderen (Matt. 11:19).
Wat betekent het dat Christus een vriend is van zondaars? Op zijn minst betekent het dat Hij ervan geniet tijd met hen door te brengen. Het betekent ook dat zij zich bij Hem welkom en op hun gemak voelen. In een treffende passage in het Lukasevangelie ontdekken we dat, zoals het in Lukas 15 staat, “Al de tollenaars en de zondaars nu kwamen bij Hem om Hem te horen.”
De twee groepen mensen waarvan Jezus in Mattheüs 11 beschuldigd wordt dat Hij met hen bevriend is, zijn in Lucas 15 juist degenen die niet bij Hem uit de buurt kunnen blijven. Ze voelen zich op hun gemak bij Hem. Ze voelen aan dat Hij anders is. Anderen houden hen op afstand, maar Jezus biedt de
verleidelijke aantrekkingskracht van nieuwe hoop. Wat Hij in feite doet, is hen in zijn hart sluiten.
Hier is de belofte van het evangelie en de boodschap van de hele Bijbel: In Jezus Christus is ons een vriend gegeven die altijd van onze aanwezigheid zal genieten in plaats van die te weigeren. De aanvaarding door deze Metgezel wordt niet sterker of zwakker afhankelijk van hoe rein of onrein, hoe aantrekkelijk of weerzinwekkend, hoe trouw of wispelturig wij op dit moment zijn. De subjectieve vriendelijkheid van zijn hart voor ons is even vast en zeker als de objectieve verklaring van zijn rechtvaardiging van ons.
Zullen de meesten van ons niet toegeven dat we ons zelfs bij onze beste vrienden niet zodanig op ons gemak voelen dat we alles over ons leven prijsgeven? We vinden ze aardig, houden zelfs van ze, gaan met ze op vakantie en zingen hun lof toe tegenover anderen – maar in het diepste van ons hart
vertrouwen we onszelf niet echt aan hen toe.
Wat als je een vriend had die voor jou het allerbelangrijkste is in jouw kring van relaties, van wie je wist dat hij nooit zijn wenkbrauwen zou fronsen bij wat je met hem deelt, zelfs niet je slechtste kanten? Al onze menselijke vriendschappen hebben een grens aan wat ze kunnen verdragen. Maar wat als er een vriend zou zijn zonder grens?
Hij biedt ons een vriendschap die dieper gaat dan de pijn van onze eenzaamheid
Hij biedt ons een vriendschap die dieper gaat dan de pijn van onze eenzaamheid.
Het zou wreed zijn te suggereren dat menselijke vriendschap irrelevant is als men eenmaal bevriend is met Christus. God heeft ons gemaakt voor verbondenheid, voor eenheid van hart, met andere mensen. Iedereen wordt eenzaam, ook introverte mensen.
Maar het hart van Christus voor ons betekent dat Hij onze nooit vergeefse vriend zal zijn, ongeacht de vrienden die wij op aarde wel of niet hebben. Hij biedt ons een vriendschap die dieper gaat dan de pijn van onze eenzaamheid.
Hoewel die pijn niet weggaat, wordt de angel ervan volledig draaglijk gemaakt door de veel diepere vriendschap van Jezus. Hij wandelt met ons door alle momenten van eenzaamheid heen. Hij kent de pijn van verraden te worden door een vriend, maar Hij zal ons nooit verraden. Hij zal ons zelfs niet alleen maar koeltjes verwelkomen. Dat is niet wie Hij is. Dat is niet zijn hart.
