Onderstaande tekst is overgenomen met toestemming van Crossway.
Wie vader of moeder liefheeft boven Mij, is Mij niet waard; en wie zoon of dochter liefheeft boven Mij, is Mij niet waard. En wie zijn kruis niet op zich neemt en Mij navolgt, is Mij niet waard. Wie zijn leven vindt, zal het verliezen; en wie zijn leven verliest omwille van Mij, zal het vinden (Matt. 10:37-39).
Wanneer wij tot Christus komen, worden wij verrast door de schoonheid van zijn gastvrije hart. De verrassing zelf is wat ons aantrekt.
Hebben wij nagedacht over de aantrekkelijkheid van het hart van Christus?
Misschien is schoonheid niet een eigenschap die als eerste in ons opkomt als we aan Christus denken. Misschien denken we over God en Christus in termen van waarheid, niet van schoonheid. Maar de diepste reden waarom wij ons bekommeren om een gezonde leer is om [het besef van] Gods schoonheid te bewaren. Op dezelfde manier zoals de diepste reden waarom wij ons bekommeren om effectieve brandpuntsafstanden op een camera is om de schoonheid die wij fotograferen met precisie vast te leggen.
Laat Jezus je meeslepen door de aantrekkelijkheid van zijn hart. Dit is een hart dat degene zonder berouw bestraft met gepaste strengheid, maar dat degene die berouw heeft omhelst met meer openheid dan wij in staat zijn te voelen.
Het is een hart dat ons meevoert naar de lichte weide van de gevoelde liefde van God. Het is een hart dat verachte en verloren mensen aan zijn voeten bracht met zelfverloochenende hoop. Het is een hart van volmaakt evenwicht en van juiste proporties; een hart dat nooit overreageert, verontschuldigt, of zomaar uithaalt.
Wanneer wij tot Christus komen, worden wij verrast door de schoonheid van zijn gastvrije hart
Het is een hart dat klopt van verlangen naar de behoeftigen. Het is een hart dat de lijdenden overspoelt met de diepe troost van gedeelde solidariteit in dat lijden. Het is een hart dat zachtmoedig en nederig is.
Laat het hart van Jezus dus iets zijn dat niet alleen zachtmoedig is naar u toe, maar ook liefdevol voor u. Als ik het zo mag zeggen: koester het hart van Jezus. Alles wat ik bedoel is, denk over Hem na door na te denken over zijn hart. Sta jezelf toe verlokt te worden.
Waarom zou je in je leven niet een moment van kalme stilte inbouwen, waarin je, naast andere dingen, nadenkt over de glans van wie Hij werkelijk is, wat Hem bezielt, wat zijn diepste vreugde is? Waarom zou je je ziel niet de ruimte geven om telkens opnieuw door Christus gefascineerd te worden?
Als je kijkt naar de eerbiedwaardige oudere gelovigen in je kerk, hoe denk je dat ze zover gekomen zijn? Gezonde leer, ja. Resolute gehoorzaamheid, zonder twijfel. Lijden zonder cynisch te worden, zeker.
Maar misschien is een andere reden, misschien wel de diepste reden, dat zij in de loop van de tijd met hun diepste genegenheid ingewonnen zijn voor een zachtmoedige Heiland. Misschien hebben zij, gedurende vele jaren, eenvoudigweg de verrassing geproefd van een Christus die vanwege hun zonden juist naar hen toekwam in plaats van bij hen vandaan te gaan.
Misschien hebben zij niet alleen geweten dat Jezus van hen hield, maar hebben zij het ook gevoeld.
Vertaling: Kees van Kralingen
