Onderstaande tekst is vertaald met toestemming van Crossway.
In zoverre is Jezus Borg geworden van een zoveel beter verbond. En zij zijn wel in groten getale priester geworden, omdat zij door de dood verhinderd werden altijd te blijven, maar Hij, omdat Hij blijft tot in eeuwigheid, heeft een Priesterschap dat niet op anderen overgaat. Daarom kan Hij ook volkomen zalig maken wie door Hem tot God gaan, omdat Hij altijd leeft om voor hen te pleiten (Heb. 7:22-25).
Rechtvaardiging is verbonden met wat Christus in het verleden heeft gedaan. Voorspraak is wat Hij in het heden doet. Denk er op deze manier eens over na. Het hart van Christus is door de tijd heen een blijvende realiteit. Het is niet alsof zijn hart voor zijn volk klopte toen Hij op aarde was, maar daarmee is gestopt nu Hij in de hemel is.
Het is niet zo dat zijn hart Hem in een uitbarsting van barmhartigheid helemaal naar het kruis bracht, maar nu is afgekoeld en zich weer in een vriendelijke onverschilligheid heeft laten terugzakken. Zijn hart voelt zich nu evenzeer aangetrokken tot zijn volk als het altijd was op aarde, in zijn vleesgeworden staat. De manier waarop zijn hart voor zijn volk zich nu manifesteert, is zijn voortdurende voorspraak voor hen.
De verzoening volbracht onze redding; voorspraak is de directe toepassing van dat verzoeningswerk in het hier en nu.
Zijn voorspraak past toe wat de verzoening heeft bewerkstelligd. Christus’ hemelse voorspraak voor ons nu weerspiegelt de reikwijdte en de overwinning en de volledigheid van zijn aardse werk. Het is niet de weerkaatsing van iets dat ontbreekt in zijn aardse werk. De verzoening volbracht onze redding; voorspraak is de directe toepassing van dat verzoeningswerk in het hier en nu.
Als we hier nog wat dieper op ingaan, zien we dat de voorspraak van Christus ook weerspiegelt hoe diepgaand persoonlijk onze redding is. Als we alleen van Christus’ dood en opstanding zouden weten, maar niet van zijn voorspraak, zouden we in de verleiding komen om onze redding als een louter formele kwestie te beschouwen.
Het zou veel mechanischer aanvoelen dan dat Christus in werkelijkheid is. Zijn voorspraak voor ons weerspiegelt zijn hart – hetzelfde hart dat Hem door het leven droeg en de dood voor zijn volk deed ingaan, is het hart dat nu zichtbaar wordt in een voortdurend smeken en pleiten bij zijn Vader om ons altijd te verwelkomen.
Ons zondigen gaat tot het uiterste. Maar zijn redding gaat tot het uíterste.
De leer van Christus’ hemelse voorspraak hier en nu wordt vandaag de dag verwaarloosd. Dat is jammer, want het is een troostrijke waarheid die rechtstreeks voortvloeit uit het hart van Christus. Terwijl de leer van de verzoening ons verzekert van wat Christus in het verleden heeft gedaan, verzekert de leer van zijn voorspraak ons van wat Hij in het heden doet.
Ons zondigen gaat tot het uiterste. Maar zijn redding gaat tot het uíterste.
Als je in Christus bent, heb je een voorspreker, een bemiddelaar hier en nu tegenwoordig, iemand die met zijn Vader verheugd de overvloed van redenen viert die beiden hebben om je vanuit het diepste van hun hart te omhelzen.
Ons zondigen gaat tot het uiterste. Maar zijn redding gaat tot het uíterste. En zijn redding overtreft en overstijgt altijd ons zondigen, omdat Hij altijd leeft om voor ons te pleiten.
Vertaling: Kees van Kralingen
