Lezen: Jesaja 53
Wij dwaalden rond als schapen, ieder zocht zijn eigen weg; maar de wandaden van ons allen liet de HEER op hem neerkomen. Hij droeg echter de schuld van velen en nam het voor zondaars op.
Jesaja 53:6, 12b
Naar de verloren zoon wordt in tegenstelling tot het verloren schaap en de verloren munt niet gezocht. Waarom niet? Zo confronteert Jezus zijn luisteraars met hun grove nalatigheid. Als die woedende, moralistische oudste zoon zich ook maar iets had aangetrokken van het liefdevolle hart van zijn vader, zou híj zijn broertje gezocht en thuisgehaald hebben! De overeenkomst tussen de morrende farizeeën en de oudste zoon is treffend, en staat in schril contrast met de zoekende zondaarsliefde van oudste Zoon Jezus.
Hij laat verlorenen die hun erfenis verkwisten, delen in zijn eigen erfenis
Deze ware oudste Broer zoekt verloren zondaars op terwijl ze de varkens hoeden en honger hebben en brengt hen bij de Vader. Hij neemt alle kosten op Zich, laat verlorenen die hun erfenis verkwisten delen in zijn eigen erfenis. Hij brengt hen naar het feest, Hij kent en handelt naar het hart van zijn Vader. Hij noemt verloren zonen wél broers en rechtvaardigt zondaars op eigen kosten. Hij laat niet alleen genade gelden vóór recht, maar borgt die genade dóór recht, door de plaats van zondaars in te nemen. Jezus wil niet alleen aanzitten aan het feest met zondaars, maar gaat eropuit om hen uit hun immorele of moralistische bestaan thuis te brengen bij de Vader.
Jezus lijkt op de vader, en vormt het tegenbeeld van de oudste zoon uit de gelijkenis. Lijk je op Hem?
Zingen: Liedboek 105
Met toestemming van de uitgever overgenomen uit: Bijbels Dagboek 2015 (De Vuurbaak 2014).
