Met de toenemende coronavirusgevallen buiten China vragen veel gelovigen in de Verenigde Staten zich af hoe te reageren op de toenemende verontrusting. Wat zou God ons willen laten doen in het licht van een groeiende internationale gezondheidscrisis? Moeten onze kerken hun deuren sluiten uit angst voor het verspreiden van ziekten? Moet ik mijn kinderen van school halen? Reisplannen annuleren?
Hoe moeten we een paniekerige wereld helpen?
Herinner je wat we weten
Ten eerste is het belangrijk om herinnerd te worden aan dat wat we al weten. Bezorgdheid is niet onze vriend, en paniek is niet onze wijze van doen. Salomo herinnert ons eraan: “Als u zich in de dag van benauwdheid slap opstelt, is uw kracht beperkt” (Spr. 24:10). Laat het nooit gezegd kunnen worden dat Gods volk meer wordt geregeerd door angst dan door geloof.
Corrie ten Boom gaf, samen met andere gelovigen uit de volken, moedig leiding tegenover het nazi-fascisme – een andere vorm van een dodelijk virus. En ze herinnert ons eraan: “Bezorgdheid ontdoet de dag van morgen niet van zijn verdriet, maar berooft ons vandaag wel van onze kracht.”
Corrie ten Boom zei: “Bezorgdheid ontdoet de dag van morgen niet van zijn verdriet, maar berooft ons vandaag wel van onze kracht.”
In tijden van crisis heeft de wereld behoefte aan standvastige mensen die gesterkt worden door Gods genade en onbaatzuchtig zijn door Gods kracht. Bezorgdheid bereikt niets anders dan zwakheid van hart en hoofd. Er wordt gezegd dat 90 procent van de dingen waar we ons zorgen over maken of waarover we in paniek raken, nooit gebeurt, en de andere 10 procent ligt buiten onze controle.
Hoewel we alert blijven op virussen van leer of ziekte, zal onze bezorgdheid als zodanig onze omstandigheden niet veranderen of onze kans op infectie verlagen. Het zal ons niet helpen de ziekte te bestrijden of ons aan te zetten tot actie. Louter bezorgdheid over COVID-19 (of iets anders) zal de problemen alleen maar vergroten. In plaats van bezorgd of angstig te zijn, roept Jezus ons op om met gebed en geloof in Hem te reageren (Matteüs 6:33-34; Fil. 4:6). We hoeven ons uiteindelijk geen zorgen te maken omdat we Degene kennen die de zonde en de dood heeft verslagen (1 Kor. 15:55-57).
Herinner jezelf er voortdurend aan: het kost evenveel energie om bezorgd te zijn als om te bidden. Het ene leidt tot vrede, het andere tot paniek. Kies verstandig.
Het kost evenveel energie om bezorgd te zijn als om te bidden.
Heb op de juiste manier lief en vertrouw op Hem
Als God ons al roept om ons ergens zorgen over te maken, dan is het wel hoe je mensen op de juiste manier kunt liefhebben. De psalmist moedigt ons aan: “Vertrouw op de HEERE en doe het goede; bewoon de aarde en voed u met trouw” (Ps. 37:3). Petrus herinnert ons eraan om door te gaan te midden van alle kwaad. Of het nu gaat om vervolgingen of pandemieën, we kunnen op de Heere vertrouwen, wetende dat “het beter is te lijden – als God dat wil – terwijl u goeddoet dan terwijl u kwaad doet” (1 Petrus 3:17).
Bezorgd zijn is heel gebruikelijk voor de mens. Maar God heeft ons geroepen om problemen en bedreigingen met moed onder ogen te zien en te rusten op Hem bij alles wat ons bezwaart.
In de loop van de geschiedenis hebben christenen zich vaak onderscheiden omdat ze bereid waren om de zieken te helpen, zelfs tijdens plagen, pandemieën en vervolgingen. Ze hielden van mensen en waren niet bang voor de dood omdat ze begrepen dat het “leven Christus is en het sterven winst” (vgl. Fil. 1:21). Door in de ellende van ziekte en kwalen te stappen, waren ze in staat om hun geloof te laten zien aan een toekijkende wereld. Dus, in plaats van alleen maar te vragen “Hoe blijf ik gezond?” zouden we misschien ook moeten vragen “Hoe kan ik de zieken helpen?”. Laten we snel bereid zijn om te helpen en traag zijn om ons te verstoppen in onze schuilkelders.
In plaats van alleen maar te vragen ‘Hoe blijf ik gezond?’ zouden we misschien ook moeten vragen ‘Hoe kan ik de zieken helpen?’.
Biddend vertrouwen, medeleven en onbaatzuchtigheid zouden de manier waarop we over het coronavirus praten moeten markeren. Waarom? Omdat onze Verlosser vlees heeft aangenomen (Johannes 1:14) en in onze ziekte, zonde en dood is gestapt. Hij genas de zieken en zorgde voor degenen die pijn hadden. We moeten hetzelfde doen.
Ook wij moeten voorzichtig zijn
Niets van dit alles betekent dat we roekeloos moeten zijn. Noch de liefde van Christus, noch Gods Woord moedigt het zorgeloos nemen van risico’s aan, maar beide bevorderen de gehoorzaamheid. Het liefhebben van de zieken betekent niet dat we onszelf opzettelijk besmetten (Spr. 22:3). Als besmetting een aanvaardbaar risico is, houdt reageren op het coronavirus in dat we de praktische stappen moeten nemen die worden voorgeschreven zoals het wassen van onze handen en thuisblijven als we ziek zijn.
Voordat u denkt aan het annuleren van kerkdiensten (in Nederland inmiddels voorgeschreven bij 100 personen of meer, vert.), vraag dan: “Hoe kunnen we zorgen voor de mensen die gevaar lopen?” Als anderen ziek worden, zorg dan voor hen. Zijn de meesten van jullie nog steeds gezond? Dat is een goede reden voor dankbaarheid en gebed. Zoek de juiste medische zorg als de symptomen zich voordoen en geef de zorg voor elkaar niet op.
Volg het voorbeeld van degenen die in het verleden trouw hebben gehandeld. In het Engeland van de 19e eeuw, toen duizenden mensen aan cholera stierven, bezocht Charles Spurgeon huizen om voor mensen te zorgen. De kerk van Jezus in Wuhan in China, het epicentrum van het virus, is zelfs vandaag de dag een voorbeeld van trouw.
Tot slot, als je toekijkt hoe de wereld op deze crisis reageert – op zichzelf een krachtige herinnering aan onze sterfelijkheid – vergeet dan niet de hoop te delen die je in Jezus hebt (1 Petr. 3:15). Getuig ervan hoe Hij u heeft gered van de universele epidemie van de zonde en de straf van de dood. Deel met anderen dat je hoop niet bestaat uit het gezond blijven aan deze kant van de hemel.
Vergeet niet de hoop te delen die je in Jezus hebt.
We zullen uiteindelijk allemaal de dood onder ogen zien. Dankzij Jezus kunnen we die dag met vertrouwen tegemoet treden. Net als Paulus kunnen we ons eraan herinneren dat het leven Christus is, maar het sterven winst (Fil. 1:21). We hebben uiteindelijk niets te vrezen – niet het coronavirus, het Ebolavirus, natuurrampen of iets anders.
Ga door, vrienden. Bid voor de zieken. Wandel in Gods kracht. Heb de broeders en zusters lief. Doe goed aan alle mensen. Gebruik je gezondheid om te dienen, niet om je te verstoppen. Jezus is soeverein over alles. En we zijn onsterfelijk totdat het werk dat God ons te doen geeft klaar is.
