Lezen: Lucas 14:1-24
Mijn jongen, jij bent altijd bij me (…) Maar we konden toch niet anders dan feestvieren en blij zijn.
Lucas 15:31b, 32a
Als zijn vader hoort wat er aan de hand is en naar buiten komt om zijn oudste zoon te bedaren, vaart die tegen hem uit. Hij heeft jarenlang gewerkt en is nooit ongehoorzaam geweest, maar kreeg zelfs geen bokje om met z’n vrienden een feestje te bouwen. Maar nu ‘die zoon van u’, die ‘uw vermogen heeft verkwanseld aan de hoeren’, thuiskomt, wordt zelfs het gemeste kalf geslacht.
Hij is verongelijkt, omdat zijn vader hem noch zijn broertje behandelt volgens het door hem zelf gehanteerde principe van ‘voor wat hoort wat’
Ook deze zoon toont weinig respect en liefde voor zijn vader. Waar het de relatie tot zijn vader betreft, blijkt het verschil met zijn broertje aan de buitenkant te zitten. Hij is verongelijkt, omdat zijn vader hem noch zijn broertje behandelt volgens het door hem zelf gehanteerde principe van ‘voor wat hoort wat’. Zijn broertje had straf verdiend, híj – hardwerkende, plichtsgetrouwe en gehoorzame zoon – verdiende wel een feestje. Een feest van verdiensten dus.
Het feest van het koninkrijk is geen feest van verdiensten, maar van roekeloze genade
Het feest van het koninkrijk is naar die – onze? – maatstaven gerekend een vreemd feest. Daarin staan zondaars in het middelpunt. Dat is geen feest van verdiensten, maar van roekeloze genade. Het feest van de spilzucht van God de Vader, die alles overhad uit liefde voor zondaars. De vader reageert opmerkelijk mild op de woede van zijn oudste zoon. Als die uit eigen beweging niet wil komen, gaat hij naar hem toe. Hij nodigt hem hartelijk en indringend uit, maar concessies aan het bodemloze genadekarakter van het feest doet hij niet. Hij kan niet anders.
Zingen: Liedboek 50:8
Ga naar het overzicht van alle artikelen in de serie 30 x Lucas 15.
Met toestemming van de uitgever overgenomen uit: Bijbels Dagboek 2015 (De Vuurbaak 2014).
